ಸಿಹಿ ಸಿಹಿ ಅಮ್ಮ !

ಮೊನ್ನೆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ ನನ್ನ ಸೋದರತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮೆಲುಕು  ಹಾಕುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದೆವು.

ಅತ್ತೆಯ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ 'ಪುಟ್ಟು ಮಾವ ', ಅಮ್ಮ 'ಪುಟ್ಟತ್ತೆ'. ರಜಾ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭೇಟಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು .
ಮನೆಯ ಅಂಗಳದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿದ್ದ 'ತೋತಾಪುರಿ' ಮಾವಿನ ಮರ ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚು. ಬೇಸಗೆ ರಜದಲ್ಲಿ ಉಪ್ಪು ಮೆಣಸಿನ ಹುಡಿ ನೆಂಚಿ ತಿನ್ನುವ ಸೊಗಸೇ ಬೇರೆ!

ಆಗ ತಮ್ಮಣ್ಣ ಭಾವನಿಗೆ ನೆನಪಾದದ್ದು 'ಪುಟ್ಟತ್ತೆ ಅನ್ನಕ್ಕೆ ರವೆ ಹಾಕಿ ಉಂಬ ' ವಿಷಯ! :-)

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ 'ರವೆ'  ಅಂದರೆ ಉಪ್ಪಿಟ್ಟು ಮಾಡುವ ಧಾನ್ಯದ ಪುಡಿ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ಬೇರೆಯೇ ಅರ್ಥ. ದ್ರವೀಕರಿಸಿದ ಬೆಲ್ಲವೇ ನಮ್ಮ 'ರವೆ'. ದೋಸೆ , ಇಡ್ಲಿ ಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಜೇನುತುಪ್ಪದ ತರಹ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಸವಿಯುವ ಪದಾರ್ಥ.

ಅಮ್ಮ ಕೃಶಕಾಯದಾಕೆ. ನನ್ನ ಅಜ್ಜನ ತರಹ ತೀರಾ ಚುರುಕು - ಚಟುವಟಿಕೆಯವಳು. ವೇಗದ ನಡುಗೆ , ಗಡಿಬಿಡಿ ಸ್ವಭಾವ. ಕೈಯಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಕೆಲಸಗಳು. ಮನದೊಳಗೆ ಅದೆಷ್ಟೋ!

ಈ ರೀತಿಯವರಿಗೆ ಆಹಾರ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಕರಗುವುದು ಅತಿಶೀಘ್ರ. ಹಾಗೆ ಹಸಿವೂ ಬಹಳ. ಹಸಿವಾದರೆ ಕೋಪವೂ ಸಹಜ.
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಶಕ್ತಿ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದುದು ಸಿಹಿ ಪದಾರ್ಥ ತಿನ್ನುವುದರಿಂದ. ನಮ್ಮ ಅಡುಗೆಗೆ ಸಿಹಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಳಸುವ ಪರಿಪಾಠವಿದ್ದರೂ ಅವಳಿಗೆ ಅದು ಸಾಲುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಉರಿ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬಂದು, ಕುಚ್ಚಿಲಕ್ಕಿ ಅನ್ನದ ಜೊತೆಗೆ ಈ ರವೆಯನ್ನು ಯಥೇಷ್ಟ ಸೇರಿಸಿ ತಿಂದರೆ ಅವಳಿಗೆ ತಂಪೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು !

ಅವಳ ಈ ವಿಲಕ್ಷಣ ರುಚಿ ಬಹಳ ಮಂದಿಗೆ ಚೋದ್ಯದ ವಿಚಾರ! ಅವಳೂ ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ತಾನೇ ಹೇಳಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದುದೂ ಉಂಟು. ಎಲ್ಲಾದರೂ ಅತಿ ಹತ್ತಿರದವರ ಮನೆಗೆ ಹೋದರೆ ಅರ್ಧ ಸಂಕೋಚದಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆ ಕೇಳಿ ಹುಳಿ/ಸಾಂಬಾರಿನ ಜೊತೆಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡದ್ದು ನನಗೆ ನೆನಪಿದೆ (ಏಕೆಂದರೆ ಆಗ ನನಗೂ ಅದು ಇಷ್ಟದ ಪದಾರ್ಥವೇ!)

ಈ ನೆನಪ ಮರುಕಳಿಸಿದ ತಮ್ಮಣ್ಣ ಭಾವ, thanks ! :-)